Hier weer een berichtje vanuit het warme en zonnige India! Ik ben er nu inmiddels al een maand, de tijd vliegt! Afgelopen tijd veel gereisd en gezien.

Donderdag 1 mei vroeg father Ryan of we het leuk vonden om een Don Bosco Care Home in Salem, voor met HIV besmette kinderen te bezoeken. We hadden er al wat over gehoord en het leek ons ontzettend leuk om erheen te gaan. Wel moesten we dan al over een uurtje weg en aangezien ik me op dat moment niet lekker voelde kon ik helaas niet mee. Ruth is wel gegaan.
Die vrijdag heb ik niet zo veel gedaan. Veel spelletjes gespeeld met de jongens. De dag daarvoor hadden we een winkel gevonden waar we ze spelletjes verkochten dus hebben er toen gelijk een aantal aangeschaft, (twister, memory, uno, rummikub)
Zaterdag ben ik in de middag met wat oudere jongens van het project en een father uit Chennai naar een Boeddhistisch meditatie centrum geweest hier ongeveer een uurtje vandaan. Een hele mooie en inspirerende ervaring. Even was ik helemaal uit de drukte en voelde de vrede en rust die er heerste. Veel Indiërs gaan hier eens per jaar een week heen om te mediteren.

De volgende morgen, zondag ben ik alsnog naar Salem gegaan. Om kwart over 6 zaten we in de trein. Ik reisde samen met een wat oudere jongen die hier woont. Wel zo fijn want in mijn eentje had ik waarschijnlijk de juiste weg,trein en bus niet gevonden. Al was de weg achteraf niet moeilijk geweest, want we liepen gewoon over het spoor wat achter ons gebouw langs loopt. Soms even uitwijken voor een trein die je tegemoet komt, moet kunnen;)
Die dag hebben we een berg in Salem bezocht die bekend staat om zijn mooie uitzichten. En dat was ook erg mooi. Persoonlijk had ik het na 2 panorama's wel gezien, maar we hebben netjes de hele route gevolgd en zijn op alle plekken gestopt. Als laatst zijn we naar een klooster gereden boven op een berg wat tot twee jaar geleden werd gebruikt voor filosofie lessen voor salesianen. Nu komen alle salesianen uit India hier eens per jaar een week heen voor een retreat. Dit houdt in dat ze een week lang niet spreken, filosoferen, bidden en volgensmij ook wel een beetje om lekker uit te rusten. Achter het klooster was een enorm grote tuin met een ontzettend mooi uitzicht, (wat mij betreft het mooiste uitzicht van de hele dag) Hier willen we zeker weten nog een keertje heen!
Daar nog een kopje thee (melk en suiker) gedronken en toen terug naar huis. Die avond hebben we doorgebracht met de jongens daar. Erg leuke en lieve jongens. Ze verschillen niet veel van de jongens bij ons op het project, alleen zijn ze wat vaker ziek en iets minder druk.

De dag erop zijn we naar een Summer Camp voor kinderen met HIV besmette ouders gegaan. Erg leuk, we hebben allerlei dansjes gedaan en liedjes gezongen met de kinderen.
In de middag hebben een school bezocht voor voor gehandicapte kinderen. Omdat het nu zomer vakantie is waren er op dat moment geen kinderen maar de zusters hebben ons wel het gebouw laten zien. Ik zal er wat foto's van uploaden en daar een kleine beschrijving bij geven. Vond het ontzettend leuk om te zien hoe ze dat hier doen en hoe het hier gaat. Deze school, genaamd 'Colorful Cilderen' wordt gesponsord door een aantal Nederlandse foundations. We willen er graag nog een keer heen als de zomervakantie voorbij is om ook die kinderen te ontmoeten.

Woensdag zijn we in de ochtend naar een zelfde project als waar wij zitten in Coimbatore geweest, maar dan in Salem. Daar verblijven twee Duitse vrijwilligers en samen met hun hebben we een jeugd gevangenis bezocht waar ook salesianen werken. Er waren ongeveer 20 jongens op dat moment. De misdaden die ze gepleegd hebben verschild van inbraak tot poging tot moord. Eerst vond ik het eigenlijk helemaal niks, het voelde een beetje als aapjes kijken maar al snel kwam ik erachter dat de jongens het ontzettend leuk vonden om ons te zien en met ons te praten. We hebben eerst wat gekletst en daarna hebben een aantal voor ons gezongen en we hebben wat met elkaar gezongen. De salesianen helpen bij het verwerken van van alle zaken en kijken of ze de jongens na hun gevangenis straf kunnen helpen.

Donderdag was het tijd om weer naar huis te gaan. In de ochtend ben ik eerst met twee jongens de geiten gaan hoeden, die ze daar hebben. Vond het echt fantastisch. Samen een hond, een stok en 25 geiten gingen we op weg. We liepen een eind de bergen in eindigde ergens in een bananenveld waar we op een muurtje hebben genoten van een mooi uitzicht. Denk dat ik dit een van de leukste momenten van de hele reis vond.

Toen was het helaas tijd om te vertrekken, afscheid genomen van de jongens en samen met de Father en Carona (een Engelse vrijwilliger die in het Care Home verblijft), ontzettend leuke meid, in een propvolle lokale bus terug naar Coimbatore gegaan. Ze zijn daarna 3 dagen bij ons geweest. We hebben een moeder Teresa huis hier in Coimbatore bezocht voor oudere gehandicapte vrouwen en Don Bosco straatkinderen project voor meisjes.

Zaterdag zijn er ongeveer 15 studenten bij ons in het gebouw gekomen en zullen hier blijven voor 3 maanden. Door de weeks zien we ze niet veel, ze gaan vroeg in de ochtend weg en komen laat in de avond terug, maar in het weekend zien we ze wel en ze zijn zeker niet verlegen om een praatje dus dat is heel gezellig.

Afgelopen week was het de laatste week Summer Camp hier op het project voor jongens en meisjes uit de buurt. Het wordt altijd afgesloten met een groot feest op de laatste les dag dus zijn deze week vooral druk bezig geweest met het oefenen van dansjes, liedjes, toneelstukjes speeches en ga zo maar door! Officieel is de les om half 2 afgelopen maar vaak bleven de kinderen wel tot 4/5 uur hangen om nog te oefenen en te kletsen. Vrijdag hebben we het hele lokaal versierd en zaterdag was het tijd om alle ingestudeerde stukjes te laten zien aan de ouders zussen/broers etc. Was een groot feest. De jongens hier op het project mochten ook komen kijken en soms sprongen de jongste zo op het podium om mee te dansen, hilarisch. Toen hebben we helaas afscheid moeten nemen. Een aantal zullen we waarschijnlijk nog wel zien want ze willen dolgraag dat we een keer bij een aantal thuis komen eten. Lijkt ons ook heel leuk. Enige probleempje waar onze Father ons op wees dat als we bij een iemand gaan eten we eigenlijk bij iedereen die ons uitnodigt moeten gaan eten en dat wordt wel erg veel;)

Gisteren hebben Ruth en ik de jongens meegenomen naar de kermis. Samen met een brother, een andere Duitse vrijwilliger en 20 jongens gingen we op weg. Eerst met z'n alle in de bus en daarna verdeelde we ons op in groepen op basis van
leeftijd. Ik had de jongste jongens. Zelf ben ik niet zo weg van de kermis, maar de jongens vonden het helemaal top en vond het echt heel leuk om zo iets te kunne doen. We hebben ijs, popcorn en suikerspinnen gegeten, zijn in attracties geweest, en ze hebben allemaal een cadeautje gekregen. Daarna zijn we nog wezen eten in 2 lokale restaurantjes naast elkaar waar we precies met ze alle in paste. In de bus terug met twee slapende kinderen op mijn schoot en een zingend jongetje naast mij spelend met zijn nieuwe auto was ik van menig dat het een geslaagde avond was!