Inmiddels zit ik al weer twee weken in India!
Afgelopen week veel dingen gezien en alles steeds beter leren kennen, de regels, dagindeling en de jongens.

Vandaag (woensdag) hebben de laatse jongens hun examen gedaan dus iedereen heeft nu vakantie!
In de morgen zijn we te vinden in het klaslokaal op project waar Engelse les wordt gegeven, we helpen voornamelijk met nakijken overhoren en als er vragen zijn. Het is erg leuk, de kinderen willen graag leren en vinden het geweldig om met ons te praten. Het is ook leuk om wat met de meiden te praten omdat op het project natuurlijk alleen maar jongens zijn. Ze maken zich druk om hele andere dingen. Ze vinden het maar niks hoe ik eruit zie, behalve de lichte huid. Er moet veel meer olie in mijn haar zodat het niet zo pluist en ik moet veel sieraden en meer make up op. Het liefst zien ze ons ook in een sari. Niet echt iets voor mij, wel vind ik dat alle Indiase vrouwen er hier mooi uit zien met al die kleuren. Het leek Ruth en mij leuk om ook een setje Indiase kleren aan te schaffen, ook omdat de meiden dat helemaal geweldig zouden vinden. Nu is er hier een father die helpt bij een andere project van Don Bosco voor Sri Lankese vrouwen die naar India zijn gevlucht vanwege de oorlog. We hebben net een dik boek gekregen, (lees 983 pagina's en 50 bij 30 cm) over de oorlog in Sri Lanka, want wat ik er nu vanaf wist was zeker niet genoeg. Ben vanmiddag vol goede moet begonnen.. Hij zorgt ervoor dat die vrouwen iets te doen hebben en geld verdienen door ze te leren naaien en verkopen. Het leek ons daarom heel leuk om daar onze Indiase kleren te laten maken en gelijk die vrouwen te ontmoeten. Zo gezegt zo gedaan en zondag avond zaten we met een stel dat ook werkt op dat project in de auto om stoffen te kopen, ook een hele belevenis. Ik heb nog nooit zo veel verschillende stoffen bij elkaar gezien. Geweldig mooi al die kleuren! De vrouw die mee was hielp ons een beetje weg wijs te maken en toen was het zoeken maar! Eerst in de rekken, per persoon een medewerker die de stoffen voor je uit de rekken haalt en vast houdt. Na een aantal stoffen uitgekozen te hebben konden we ergens gaan zitten waar we nog eens allemaal stoffen te zien kregen. Alles werd uit de kast getrokken, verschillende materialen, 12 kleuren geel, 100 verschillende printjes, na duidelijk gemaakt te hebben dat we nu wel gekozen hadden konden we afrekenen, wat hier ook heel anders gaat. Inmiddels was het al half 9 's avonds dus tijd om te eten. We hebben gegeten bij een India's restaurantje op weg naar huis. Heerlijk was het!
De volgende ochtend heeft een Sri Lankese vrouw van het project onze maten opgenomen en nu maar wachten op het resultaat:)

In de middag doen we verschillende dingen. Er is nog niet heel veel wat we kunnen doen dus gaan regelmatig de stad in wat ongeveer 20 minuutjes lopen is. Coimbatore is geen toeristisch plaatsje dus blanken mensen zijn ze niet gewend, wat betekend dat we zo'n 20 keer mensen (vooral kinderen) de hand schudden onderweg. In de stad aangekomen kijk je je ogen uit, alle markten met vers fruit, winkeltjes, de mensen. Verder hebben we in het begin veel rondgelopen door de buurt om dat allemaal een beetje te leren kennen.
Daarnaast spelen we veel met de jongens in de middag en hebben al een aantal boekjes, potloten, kleurpotloden en ander speelgoed gekocht. Het is geweldig om te zien wat voor een leuke dingen ze hier doen met zo weinig. Op het moment dat ik deze blog aan het schrijven was en even naar buiten liep, zag ik ineens allemaal tekeningen in het zand gemaakt, met takjes, bloementjes en verschillende soorten zand. Zag er echt geweldig mooi uit!
We willen graag wat uitjes gaan organiseren, alleen willen ze hier liever dat we al het geld uitgeven aan schoolspullen (beamer etc.) Wat wij natuurlijk ook belangrijk vinden en zijn nu aan het kijken of we een tussenweg kunnen vinden waar we allemaal blij van worden:)

Groetjes!!!!